บทความ

กินหางหมูครั้งแรก มันกินได้ด้วยหรือ

รูปภาพ
เพื่อนชวนไปเที่ยวที่จังหวัดพัทลุง ลงสถานีรถไฟเทอก็พาไปกินอาหารเช้าใกล้ๆ  ที่บอกว่าแปลกและพิศดารมาก ยืนนะจังงัง!!! ดูแม่ค้าสับหางหมูอย่างไวว่อง บนเขียงไม้ยักษ์ คนที่นี่บอกว่าร้านนี้ต้องโดน ดูจากคนรอคิวกันพึ่บพั่บ นอกจากข้าวแกงพัทลุงที่ขึ้นหน้าขึ้นตาแล้ว ก็ต้องมาร้านนี้แหระครัชชช วิธีการสั่งไม่ยากมีป้ายเมนูติดข้างฝาบอกละเอียดจะกินแบบไหน หางหมูอย่างเดียว หรือไส้เครื่องในด้วย จะกินเป็นเกาเหลา หรือสั่งเส้นก็ได้ ธรรมดา พิเศษ ให้เลือก มัวเพลินกับการสับหางหมู เต็มตู้กระจก เผ็ดมากเผ็ดน้อย สั่งได้ เห็นพริกโรยหน้า จัดจ้านตามสไตล์อาหารใต้น่าดู โห๊ะๆๆๆๆๆ ก็ดีจะได้ตื่น นั่งรถไฟกว่า 10 ชั่วโมง ตืนมาล้างหน้ากับหางหมู แปลกจุง สั่งเกาเหลา มา 1 ชาม แบบใส่ทุกอย่าง ถ้วยเบ้อเริ่ม กินได้ 2-3 คน  ข้าวเปล่าไม่ต้อง เพราะดูมันเยอะ ล้นๆ กลัวกินไม่หมด ขอซดน้ำไปช้อนแรก แบบไม่ต้องปรุง เพราะดูแม่ค้าน่าจะซัดมาเต็มเหนี่ยวนะคร้า ฟีลลลลล นี้อารมณ์นี้ต้มซุเปอร์ขาไก่ ไม่มัน ไม่เลี่ยน เคี้ยวกรุบๆ แต่ก็ยังทำใจไม่ได้ เห็นรูปร่างแล้ว เอานะๆๆๆ กลืนลงท้อง  อร่อยปากมันไปซะทุกอย่าง เนอะ ใครแวะเวียนลองไปดู อยู่แถวๆ

ถูกจริตน้ำราดข้าวหมูแดงแบบนี้

รูปภาพ
เป็นอะไรไม่รู้ ของอร่อยๆ มักหาที่จอดรถยาก !!!! ช่างเถอะค่ะ หาใช่อุปสรรค์ไม่ ???? ตอนนี้ หิวจัดอยากกินช้างทั้งตัวเลย !!!! สายตาไม่ได้มองหาที่ว่างจอดรถเสียเลย แต่กลับไปจดๆ จ้องๆ ที่หมูแดง หมูกรอบ ในตู้ที่แขวนกันเป็นตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วล่ะ เม่าชอปปิ้งเม่าชอปปิ้ง อยากแนะนำร้าน ข้าวหมูแดงสวนหลวง ร้านนี้ ตอนแรกได้ยินชื่อนึกว่าจะอยู่แถวย่านพัฒนาการเสียอีก  กำลังโมโหหิวถ้าจะขับรถไปไกลกว่านี้ ไส้ขาดแน่ๆ ค่ะ ถามไปถามมากลับเป็นร้านที่ผู้คนย่านถนนปู่เจ้าสมิงพราย สมุทรปราการ พูดเป็นเสียงเดียวกันทุกครั้งเมื่อ เราถามว่าแถวนี้ ร้านไหนอร่อย !! มีเสียงตามมาอีกว่า ต้องไปก่อนเที่ยงด้วยนะ ??? ถือว่าเป็นคำท้าให้ลองอย่างมาก มาสามรอบแล้วยังไม่ได้กินสักที พิกัดร้านอยู่กติดถนนปู่เจ้าฯ  จากสามแยกปู่เจ้า ที่กำลังสร้างสถานีรถไฟฟ้า ขับตรงมาสักสะพานลอยที่ 3 เลี้ยวเข้ามาในซอยจะที่จอดรถลำบาก ตรงไหนว่างก็รอเสียบเอาค่ะ มาถึงอีก 15 นาทีเที่ยง ยังพอมีที่นั่ง สมคำร่ำลือ กวาดตามองหาโต๊ะว่าง !!! เกือบได้เล่นเก้าอีดนตรี ซะแล้ววุ้ยยยย คำแรกที่เวลาไปกินข้าวหมูแดง คือน้ำราด นี่แหระ ชะโงกหน้าไปดูในหม้อ

ที่สุดแห่งเกี๊ยวซ่า Osaka Ohsho

รูปภาพ
http://www.aroi.com/review/130529151602 ไปลิ้มลองอาหารญี่ปุ่นมานักต่อนัก และของกินเล่นที่ต้องสั่งมากินทุกครั้งก็คือ “เกี๊ยวซ่า” และความอร่อยของเกี๊ยวซ่าน่าจะอยู่ความกรอบนุ่มของตัวเกี๊ยวซ่าคู่กับไส้ที่เนื้อข้างในมีความฉ่ำและกลมกล่อมเข้ากับตัวแป้งที่ไม่หนาและไม่บางเกินไป บางร้านแทบจะไม่ต้องจิ้มซอสด้วยซ้ำไป อย่างเช่นที่ Osaka Ohsho ที่ขายเกี๊ยวซ่าเก่าแก่ตั้งแต่ปี 1969 มีสาขาแรกที่เมืองโอซาก้า และขยายสาขาทั่วโลกกว่า 300 แห่งรวมถึงประเทศไทยด้วย เชฟโทนี่-อิจิโนเซะ ทาเคฮิโระ เล่าว่า อาหารญี่ปุ่นกำลังได้รับความนิยมมากในขณะนี้ประกอบกับเป็นช่วงเดียวกับทางโอซาก้า โอโช ที่ญี่ปุ่นอยากนำเสนอเมนูเกี๊ยวซ่าที่มีตำนานกว่า 40 ปีมาให้คนไทยได้รับประทานกัน เพราะถ้ากินอาหารญี่ปุ่นแล้วก็ต้องมีเกี๊ยวซ่าเป็นเมนูข้างเคียงด้วย เพราะที่ญี่ปุ่นเองเกี๊ยวซ่าเริ่มจากเป็นอาหารพื้นบ้านของเขา ปั้นขายจนทำเป็นอาหารหลักที่ได้รับความนิยมมากในปัจจุบัน จนเกี๊ยวซ่าของร้านโอซาก้า โอโชได้รับการขนานนามว่า The King of Gyoza เป็นเกี๊ยวซ่าที่ดีที่สุดในบรรดาเกี๊ยวซ่าทั้งหมดนั้นเอง แน่นอนค่ะ ถ้าใครต้องการรับประทานอาหารญี

สนุกอิ่มตลอดวันใน “ตลาดน้ำทุ่งบัวชม”

รูปภาพ
http://www.aroi.com/review/130819144326 เทรนด์การเที่ยวตลาดน้ำในวันหยุดสัปดาห์ยังคงไม่เอาท์ไปจากกระแส เพราะขึ้นชื่อว่าตลาด ก็ทำให้หมูดาวอิ่มตลอดทริปก็ว่าได้ แถมยังได้ช็อปปิ้งของพื้นบ้าน ของฝากติดไม้ติดมือไปฝากบรรดาแฟนคลับของหมูดาวอีกด้วย สิ่งหนึ่งที่ชอบมากไม่ว่าจะไปตลาดน้ำแห่งไหน ก็ต้องหลบไปนั่งทำ(นางเอก)มิวสิก เอนกายริมน้ำสัมผัสลมเย็นพัดเอื่อยๆ ในบรรยากาศแบบบ้านๆ วันนี้จะไปเช็กอินตลาดน้ำทุ่งบัวชม กันค่ะ อยู่ใกล้ๆ กรุงเทพแค่นี้เอง หมูดาวและเพื่อนๆ ใช้เส้นทาง พหลโยธิน กม.78 วังน้อย-สระบุรี ลงทางด่วนที่รังสิตแล้ววิ่งมุ่งหน้าไป จ.สระบุรี ผ่าน อ.วังน้อย แล้ววิ่งเลยไปอีก 12 กม.ถึงตลาดน้ำอยู่ด้านซ้ายมือ จะมีป้ายบอกทางตลอดเมื่อวิ่งเลยตลาดประตูน้ำพระอินทร์ไปแล้ว พอถึงที่หมาย หมูดาว ต้องกราบไหว้องค์หลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด (พิมพ์ธุดงค์) องค์สูงใหญ่ยืนตระหง่าน มีช้างปูนปั้นเป็นโขลงทั้งพ่อช้างแม่ช้างลูกช้างน้อยๆ หลายตัว พร้อมกับน้ำตกจำลองใต้ฐานพระ ตั้งอยู่ด้านหน้าตลาดเพื่อให้รถสัญจรและนักท่องเที่ยวที่มุ่งภาคเหนือและอีสานได้แวะกราบไหว้ขอพรกันค่ะ ก่อนที่จะเข้าไปในตัวตลาดน้ำ ก็ไปส

ขนมปังปิ้งร้านนี้อร่อยเด็ด@เยาวราช

รูปภาพ
ในคืนลมพัดเย็นกายแบบนี้ คิดถึงนมอุ่นๆ แกล้มปังปิ้งสังขยาขึ้นมาคันปาก   “ขนมปังเจ้าอร่อยเด็ดเยาวราช 1 กรอบ 2 นิ่ม 3 กรอบนอกนุ่มใน”   เพราะชื่อร้านยาวมาก อั จะเรียกว่า   ปังปิ้งเตาถ่าน   แค่นี้ก็เป็นอันรู้กันว่าคืนนี้ต้องไปท่องราตรีตามใจปากกันที่เยาวราช บางคนบอกว่าไปกินขนมปังปิ้งเยาวราชเจ้านี้ อร่อยจนลืมร้านมนต์นมสดไปเลย แต่ฉันไปลองมาแล้วทั้งสองร้าน ต่างกันอย่างสิ้นเชิง ทั้งบรรยากาศ ทั้งการปิ้ง ทั้งไส้ที่ราด ทั้งราคา ต่างกันลิบ ก็ว่ากันไปลิ้นใครลิ้นมันจะถูกปากแบบไหน!!! งั้นของอันดามันฯ จะถูกจะแพงไม่ว่า ขอเก๋า(ขายมานาน) ไว้ก่อน ถามว่าร้านนี้เปิดขายนานหรือยัง ก็สมัยอาแปะหนุ่มๆ ก็ยืนย่างกันแล้ว... จุดขายของร้านเริ่มตั้งแต่การปิ้ง อาแปะวัยร่วม 70 จะเป็นคนเดียวที่ก้มหน้าก้มตามีผ้าปิดปากตลอดเวลา ย่างขนมปังโดยใช้มือเปล่าๆ คอยพลิกขนมปังไปมา สังเกตจากขนมปังที่กองพะเนินสูงบนเตาส่งกลิ่นหอมสุกจากเชื้อไฟถ่านแดงแจ๋เลย ไม่ใช้เครื่องปิ้งสมัยใหม่ที่มีสายพานคอยลำเลียงขนมปังเข้าแถวสวยงาม ซึ่งขนมปังปิ้งอาแปะดูหน้ากินกว่าเยอะ ส่วนลูกน้องจะคอยตะโกนถามคิวและขอขนมปังจากมืออาแปะที่ย่างได้ที่ ขนมปังที่นี

ใบชาทอดกรอบหนึ่งเดียวที่ภูภิรมย์

รูปภาพ
http://www.aroi.com/review/130103132858 ได้มาสัมผัสหนาวแรกที่เชียงรายแล้ว รู้สึกผ่อนคลายจังเลย วันนี้อยากไปหาร้านนั่งรับประทานอาหารแล้วได้นั่งมองพระอาทิตย์ตกดินแบบเย็นตาสบายใจ คนเชียงรายแนะนำว่าต้องไปที่ร้าน “ภูภิรมย์” เพราะเปรียบเสมือนห้องรับแขกของจังหวัดไว้ต้อนรับแขกและนักท่องเที่ยวที่ต้องการหามุมรับประทานอาหารในบรรยากาศ Casual dinner ร้านนี้ตั้งเด่นตระหง่านอยู่บนภู ที่มองเห็นไร่ชานับร้อยๆ ไร่ๆ อยู่ที่ตำบลแม่กรณ์ อู๊ยยย…นึกภาพตามแล้วโรแมนติกไม่เบา ห่างจากอำเภอเมืองไปทางถนนสายเด่นห้า-ดงมะดะ เพียง 10 กิโลเมตรเท่านั้นเอง เราเลี้ยวรถเข้ามาในสิงห์ปาร์ค หรือชื่อเดิมว่า “ไร่บุญรอด” ขับผ่านทุ่งข้าวบาร์เลย์น้อยๆ ผ่านสวนผลไม้ ทุ่งปอเทือง ผ่านไร่ชาเขียวขจี เป็นชาอู่หลงสายพันธุ์จินซวน หรือที่เรารู้จักกันดีในชื่อ ชาอู่หลงเบอร์ 12 และรถก็แล่นเนิบขึ้นภูอย่างช้าๆ ปะทะกับสายลมเย็นบางช่วงจังหวะให้รู้สึกว่าฤดูหนาวจะมาเยือนไม่กี่อึดใจแล้ว ในที่สุดเราก็มาถึงร้าน “ภูภิรมย์” เดิมทีเป็นศาลาจุดชมวิวของนักท่องเที่ยวและคนเชียงรายที่ขับรถมาเที่ยวชมภายในไร่ จนพัฒนามาเป็นร้านอาหารที่ตั้งอยู่บนจุดที่สวยท
รูปภาพ
เพื่อเติมเต็มนาการของเด็กๆ หรือความใฝ่ฝันว่าโตขึ้น “หนูอยากจะเป็น...”อะไรหนอ???? @@@ ภายในเมืองจำลอง คิดซาเนีย (Kid Zania) ได้สร้างอาชีพต่างๆ ให้เด็กๆ ได้สวมบทบาทการทำงานในอาชีพไม่ว่าจะเป็น นักข่าว โดยมีการจำลองสำนักพิมพ์ของหนังสือพิมพ์ชื่อดัง “ มีเดีย อินโดนีเซีย” ไว้ให้หนูๆ ได้ทำข่าวกันจริงๆ แถมยังมีหนังสือพิมพ์เป็นของตัวเองอีกด้วย รวมทั้งสถานีโทรทัศน์ชั้นนำ โรงงานช็อกโกแลต และร้านเบเกอรี่ชั้นนำเหล่านี้เป็นผู้ใหญ่ใจดีให้การสนับสนุนอุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือภายในเมืองจำลองแห่งนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นองค์กรห้างร้านชั้นนำมากมายขอผนึกกำลังเสริมเติมฝันให้หนูน้อย บนห้างหรูเลิศสูงกว่า 10 ชั้นบนตึกสูงระฟ้า ย่านกลางเมืองกรุงจาการ์ตา ดินแดนที่ประกอบด้วยเกาะน้อย เกาะใหญ่มากมาย @@@ ส่วนคุณหนูคนไหนอยากเป็นนักดับเพลิงก็จะมีพี่เลี้ยงคอยแนะนำพร้อมทั้งยังได้นั่งรถดับเพลิงไปดับไฟเหมือนกับเหตุไหม้ที่นักผจญเพลิงลุยมาแล้ว ส่วนหนูน้อยคนไหนอยากเป็นผู้พิพากษานั่งบัลลังก์พิจารณาคดี @@@ ที่ คิดซาเนีย ได้จำลองอาชีพและองค์ประกอบต่างๆ เอาไว้อย่างกับแกะมาเลยเชียว สำหรับนักจัดรายการวิทยุรุ่นจิ๋ว ก็มีห้องออก